De eerste dagen van november heeft Suzanne onder de Spaanse zon en met een heerlijke temperatuur (24°C) op de Middellandse Zee geroeid. Ze mocht na een selectiedag van de KNRB namens Nederland meedoen aan de Coupe de la Jeunesse Coastal Beach Sprint in Los Alcazares (90km ten zuiden van Alicante).
Coastal roeien is vrij nieuw, en wordt al in 2028 Olympisch. Daarom hadden 10 Europese landen een flinke juniorenploeg uitgezonden om vooral veel ervaring op te doen. Bootbouwer Filippi neemt het Coastal roeien met het oog op de Spelen ook serieus en nam 14 boten (7 skiffs en 7 tweetjes) mee plus een crew.
Coastal roeien is er in twee varianten, endurance in 4, 2 of skiff, over 4 tot 6 km, en er is een sprint variant over 500m.
Suzanne heeft in Spanje aan het spectaculairste onderdeel, de Beach sprint meegedaan.
Kort uitgelegd. De roeier start op het strand en rent richting de boot die al klaar gelegd is door twee helpers. Na een sprong in de boot en een flinke duw van de helpers roei je eerst door de branding, en is er een slalom naar de bovenboei 250m verderop. Deze wordt gerond en dan is het in een rechte lijn naar het strand. Na een soepele uitspring rent de roeier het laatste stuk over het strand naar de finish.
Voor Nederland startten 10 junioren, gelijk verdeeld. Suzanne startte dubbel, zowel in de skiff als in de mix2.
Donderdag was er een blok van een uur per land om de boot en riemen goed af te stellen en te trainen. De boten worden gedeeld dus iedereen moest de voetenboord positie goed onthouden. Uiteraard werd er vooral geoefend op het in- en uitstappen, iets wat we in Nederland nauwelijks hebben kunnen oefenen. Al snel kon iedereen soepel in en uit de boot, en werd ook de hele baan nog eens gevaren. Omdat de locatie in een soort baai aan de Middellandse Zee ligt, was er weinig branding, en in de ochtend was er ook weinig wind.
Aan het begin van de avond was de officiële opening van het toernooi. Door de nationale rouw na de overstromingen niet heel ver weg in Spanje, was het heel ingetogen, gelukkig kon de wedstrijd wel doorgaan. Overigens was het heel vreemd dat we nauwelijks iets gemerkt hebben van de verschrikkelijk gebeurtenissen slechts 150km verderop. Alleen de ingetogenheid, de rouwbanden bij het Spaanse team, de beelden op het nieuws en de dagelijkse minuut stilte brachten het dichterbij.
Vrijdag was de eerste racedag. In de ochtend was na een minuut stilte, de eerste timetrial op bijna vlak water. Iedereen heeft een roeipakje van zijn land met hun achternaam erop aan en de Nederlandse junioren varen in fel oranje.
Alle Nederlanders komen uit het 2k roeien en moesten de sprint stand nog even vinden. Alle ploegen gingen door naar de herkansing in de middag.
Na een lunch in het appartement was het tijd voor de herkansing. De wind was sterk toegenomen en stond haaks op de baan. Dat maakte het ineens veel uitdagender en er was zowaar deining. Een coastal boot blijkt dan niet zo makkelijk meer rechtuit te varen.
Hierdoor kregen de juryleden (waaronder drie uit Nederland) het ook wat drukker en moesten wat tijdstraffen noteren.
Zaterdag was finale dag. Alle ploegen varen twee aan twee, en het programma is heel compact waardoor het voor het publiek heel leuk is. Elke 5 minuten is er een start, en de races duren tussen twee-en-een-half en drie minuten. Direct na de finish gaan de boten eruit en direct de volgende boot die al klaar gemaakt is er weer in.
Helaas verloren al de Nederlandse boten hun eerste knock-out race. Soms was het verschil heel klein. Alle ploegen hebben dus even goed gepresteerd! Suzanne ging goed met de omstandigheden om en wist in haar race in de skiff lang aan te haken. De twee liep wat minder lekker.
De finales zijn altijd vanaf de kwartfinale heel kort op elkaar, en na de halve finale moeten roeiers al binnen zeven minuten weer aan de bak voor de finale.
Uiteindelijk zijn er alleen door Spanje, GB en Tsjechië medailles gehaald, en zaten de Oostenrijkers, Zwitsers en Italianen in de buurt. Opvallend omdat drie van deze landen helemaal geen kust hebben.
Aan het eind van de middag was het alweer tijd voor het traditionele shirtjes ruilen.
Ook de sluiting was weer ingetogen.
We kunnen terugkijken op een geslaagd evenement, waarbij de opdracht “ervaring opdoen” zeer geslaagd is. De sfeer bij coastal roeien is veel gemoedelijker dan bij normale roeiwedstrijden. Alle deelnemers wensten de tegenstander succes en gaven elkaar na de finish een knuffel. Ook is de wedstrijd ondanks het internationale karakter heel open. De badgasten liggen op minder dan 10 meter, en we hebben heel wat pensionado langs zien schuifelen Ook waren er opvallend veel ouders die spontaan een vakantie in Zuid-Spanje hadden geboekt. En dat was terecht, het was fantastisch weer en een heel mooi evenement.
